Inburgeringstraject

De statushouders die hier in Súdwest-Fryslân hun leven opbouwen, komen mij tijdens hun inburgeringstraject een paar keer tegen. Ik zoek een passende woning voor ze, voer gesprekken over hun uitkering, collectieve zorgverzekering en woninginrichtingskrediet én ik overhandig ze hun certificaat als ze de participatieverklaring hebben ondertekend.”

Woning

“Het begint dus allemaal met het vinden van een woning. Zodra het COA een statushouder heeft gekoppeld aan onze gemeente, krijg ik een melding. Vaak zijn het bewoners uit het azc in Sneek. Dat is prettig want die kennen onze regio al.”

Doodstil

“Vervolgens zet ik een zoekopdracht uit bij vier woningcorporaties. Elke situatie is anders. De ene keer zoek ik een eengezinswoning voor een man die wacht op gezinshereniging, de andere keer een woning voor een vrouw die verlamd is geraakt door een granaatscherf. Jongeren probeer ik zoveel mogelijk in stadjes als Sneek en Bolsward te plaatsen. In de dorpen hier kan het ’s winters doodstil zijn, en we willen niet dat ze vereenzamen.”

Gesprek

“Voordat ik een woning toewijs aan een statushouder, heb ik vaak nog even contact met de regievoerder van het COA, Alies Strikwerda én de teamleider van VluchtelingenWerk, Anna Riemersma. Vinden zij het ook een goede match? Als dat het geval is, ontvangen de statushouders een uitnodiging voor een woningbezichtiging. En dan gaat het balletje rollen. Samen met een vrijwilliger van Vluchtelingenwerk bekijken ze de woning. Daarna ondertekenen ze hun huurcontract. Vervolgens schrijven ze zich op het gemeentehuis in bij de balie Burgerzaken. En ze sluiten de dag af met een gesprek met mij.”

Verfbeurt

“Tijdens het gesprek vertel ik ze veel over financiën en toeslagen. Ik geef bijvoorbeeld aan hoe hoog hun uitkering wordt en leg uit dat ze recht hebben op huur- en zorgtoeslag. En ik vertel dat ze via ons voordelig een collectieve zorgverzekering kunnen afsluiten. Verder bespreken we de staat van hun nieuwe huis. Kunnen de muren een verfbeurt gebruiken? Wat ligt er op de vloer? Kunnen ze spullen overnemen?  Ze kunnen tot 500 euro aan opknapkosten bij ons declareren. Voor de inrichting verstrekken wij een rentevrije lening. Vaak adviseren we: koop witgoed nieuw, de rest kan prima tweedehands.”

Oant sjen

“De meeste statushouders stellen weinig vragen tijdens het gesprek. Dat verbaast me niets. Er komt die dag zoveel op ze af. Tijdens het gesprek zet ik hun financiële situatie voor ze op papier. Als ze daarna nog vragen hebben, kunnen ze die op een later moment met VluchtelingenWerk bespreken. Vaak zie ik aan hun lichaamshouding dat ze heel blij zijn met hun nieuwe huis. Bij het afscheid schud ik ze altijd de hand. ‘Oant sjen’, zeg ik dan. En vertel erbij dat dit Fries is voor ‘tot ziens’.”

Draai

“Na twee maanden gaat een collega van het gebiedsteam bij hen langs. Hebben ze hun draai een beetje kunnen vinden? Voor hun inburgering zijn ze verder zelf verantwoordelijk, maar ze krijgen daarbij wel begeleiding van vrijwilligers van VluchtelingenWerk. Die zijn ook echt onze ogen en oren. Als zij problemen signaleren, geven ze dat door aan onze gebiedsteams.”

Huur

“Soms, bij ingewikkelde uitkeringskwesties bijvoorbeeld, wordt mijn hulp weleens ingeschakeld. Laatst zat ik samen met andere instanties om tafel met een gezin uit Afrika. Een inwonende dochter ontvangt sinds kort een zogenaamde kostendelersnorm, omdat zij 21 jaar is geworden. Haar moeders uitkering was hierdoor verlaagd en die kon de huur niet meer betalen. Het meisje weigerde mee te betalen. ‘Hier in Nederland help je elkaar. Je zorgt voor jezelf, maar ook voor elkaar’, heb ik haar toen voorgehouden. Schoorvoetend stemde ze in met meebetalen aan de huur.”

Bloemen

“Dat je elkaar helpt in Nederland, noemde ik niet voor niets. Dit wordt ook expliciet benoemd in de participatieverklaring. Hierin staat hoe we in Nederland met elkaar omgaan, en waarom we dat zo doen. De ondertekening hiervan is een verplicht inburgeringsonderdeel. Statushouders volgen daarom workshops bij VluchtelingenWerk. Bij de slotbijeenkomst overhandig ik, namens de gemeente, hun certificaat en een mooi bosje bloemen. Dat zijn zulke fijne en ontspannen bijeenkomsten. Ik zie altijd alleen maar blije gezichten.”  

Anno Regeling kwam begin jaren negentig in dienst bij de Gemeente Súdwest-Fryslân. Hij werkt nu als inkomensconsulent.

Dit verhaal is gepubliceerd in februari 2020.