Over de opvang van asielzoekers is volgens Molema ‘nauwelijks discussie’ in de Groningse gemeenteraad. “Wij zijn solidair met mensen op de vlucht. We zijn een sociale, inclusieve en solidaire stad en we nemen onze verantwoordelijkheid hierin.”
Groningen vangt momenteel in verschillende (nood)opvanglocaties asielzoekers op. Zo ook aan de Sint Petersburgweg. Hier staan wooncontainers voor 110 mensen. In het voorjaar van 2025 wordt dit een reguliere locatie en komt er plek voor 600 personen. Daarnaast werkt Groningen aan een andere reguliere opvang met een maximale opvangcapaciteit van 300 personen. Dit gebeurt aan de Eemsgolaan. Ook vangt de stad 60 alleenstaande minderjarigen (amv) op. Met dit totale vooruitzicht voldoet de gemeente aan de opgave van 960 opvangplekken conform de Spreidingswet en de regionale bestuursovereenkomst.
Overrompeld
Het kantoorpand aan de Eemsgolaan gaat naar verwachting 1 december voor een jaar open. Eerst als noodopvanglocatie voor 300 bewoners; na een jaar vormt het COA de locatie om tot een reguliere locatie. Over deze locatie was de nodige commotie. Tijdens een omwonendenbijeenkomst in juni was er dan ook verzet van omwonenden en liepen de gemoederen hoog op.
“Omwonenden van de nieuwe opvanglocatie voelden zich overvallen door dit snelle besluit”, aldus Molema. “En dat begrijp ik ook. Tegelijkertijd voelt de gemeente de enorme urgentie; er lag toentertijd een brief van de staatssecretaris met een dringende oproep om meer plekken te realiseren. Wij willen een bijdrage leveren in deze regio, ook omdat wij ons extra verantwoordelijk voelen om Ter Apel te ontlasten.”
Het stadsbestuur erkent dat het proces rondom deze opvanglocatie in het begin niet ‘de schoonheidsprijs verdient’. Groningen heeft daarom bewust meer tijd genomen voor het betrekken van de omwonenden, zowel bij de noodopvang als bij de permanente opvanglocatie. Voor de ingebruikname van de Eemsgolaan 7, als permanente opvanglocatie, start de gemeente dan ook een participatieproces. Binnen bepaalde kaders kan iedereen die zich betrokken voelt meebeslissen over onderdelen van de uitvoering in hun buurt.
Dominant
Het thema asiel is onnodig dominant in alle debatten, zegt de wethouder. “We hebben geen asielcrisis. We hebben een opvangprobleem. Het is ooit een bewuste keuze van de politiek geweest om die plekken af te schalen. Ik vind het erg jammer dat er door dit debat weinig aandacht is voor andere problemen in de publieke dienstverlening. Denk aan het tekort aan woningen, zorg, in de veiligheidsketen en de bezuinigingen in het onderwijs. Ik vind het gênant dat de politiek niet in staat is om het opvangprobleem aan te pakken. De discussie over de versobering van opvang is ook idioot. Veel mensen hebben geen beeld van hoe asielzoekers nu wonen. Ze hebben geen luxe. En soberder kan het niet.”