Bakker moest aan [het lied Kronenburgpark van] Frank Boeijen denken: ‘En vraag niet naar de weg, want iedereen is de weg kwijt’. “Eén ding weet ik zeker, Nijmegen en Heumen zijn de weg niet kwijt. Zij leverden waar wij opvang snel en hard nodig hadden. En er waren 3000 vrijwilligers die voor 142 activiteiten zorgden. Wat een enorme betrokkenheid!”
Noodopvang
Was deze opvang in Heumensoord ideaal, blikt Bakker terug: “neen, het was noodopvang. Zijn er mensenrechten geschonden? Neen! Er was kritiek, van media, de ombudsman en het College van de Rechten van de Mens. Maar er was ook een tomeloze inzet van de COA-medewerkers, van de gemeenten, de vrijwilligers en alle andere partners. Er waren spandoeken bij de komst van de noodopvang en er waren spandoeken tegen het vertrek van de asielzoekers! Er zijn vriendschappen gesloten tussen asielzoekers en de bevolking. Over twintig jaar blikken we op de opvang in Heumensoord terug en dan weten we: dit was heel bijzonder en wij waren erbij!”
Burgemeesters blikken terug
Burgemeesters Brul (Nijmegen) en Mengde (Heumen) blikten ook terug. “Nederland is niet een land van polarisatie, maar Nederland, dat is Heumensoord”, aldus Brul. “In dit land realiseren we in heel korte tijd deze opvang, dankzij de hulp en samenwerking van tal van organisaties en met tal van vrijwilligers.” Mengde herinnert zich een anekdote: “Een vrijwilliger ging muziekles geven aan een groep asielkinderen. Ze deelde de instrumenten uit en toen ze wilde beginnen merkte ze dat de meeste kinderen blij waren vertrokken met hun nieuwe cadeautje! Kortom: het was wennen, deze doelgroep, ook voor sommige vrijwilligers.” De twee burgemeesters bedankten het COA, locatiemanager Lian van Driel en haar team voor de goede samenwerking en onderstreepten hun dank met een afscheidscadeau.
Een lach en soms een traan
De laatste woorden waren voor Van Driel. “Fijn dat u allen gekomen bent om stil te staan bij alles wat we in zeven maanden met elkaar gedaan hebben. Hard werken, veel vergaderen, organiseren, soms lachen of boos zijn en ook wel eens een traantje gelaten. Maar vooral: we waren er voor de bijna 3000 vluchtelingen.” Van Driel dankt de verschillende partijen waarmee is samengewerkt en de vele vrijwilligers, waarvan een groot aantal ook aanwezig is bij de afscheidsreceptie. “En niet te vergeten onze unit Huisvesting, die met het in korte tijd realiseren van deze opvang een enorme prestatie hebben geleverd.”
Onderwijs
Specifiek staat Van Driel stil bij het onderwijs: “In twee maanden tijd hebben de Nijmeegse onderwijsorganisaties Stichting Scholengemeenschap Rijk van Nijmegen en Conexus een complete school opgezet. Een belangrijk moment, want het bood ritme en regelmaat, kinderen konden weer naar school om te leren en ouders konden weer in hun kracht komen door de tijd voor zichzelf en het volgen van activiteiten! Als ik de blijde gezichten van de kinderen op de eerste schooldag zag dan wist ik: dit is waar we het voor doen.”
3000 buren
Complimenten van Van Driel ook voor de buren van de locatie: “Dat is niet niks, 3000 nieuwe buren erbij. Er was in het begin angst en onzekerheid. Maar we zijn met elkaar in gesprek gegaan en hebben naar elkaar geluisterd. Veel omwonenden zagen we terug als vrijwilliger. Dat doet ook wat met je en het geeft aan dat we dit echt samen hebben gedaan.” De slotwoorden richt van Driel aan haar team: “Dank voor jullie tomeloze inzet en het doorzettingsvermogen. Ook als berichten over Heumensoord niet positief waren bleven jullie doen waar wij als COA zo goed in zijn, opvangen en begeleiden, luisteren naar bewoners en actie ondernemen als dat nodig was. Collega’s, ik ben trots op jullie!’